رز سفید من
برو
کاسه ای اشک
و دلی پر از مهر
بدرقه راهت...
خیالت راحت
از تو عبور کردم...
انتظار نمیکشم که برگردی!
طلب نمیکنم که برگردی!
آرزو ندارم که برگردی!
تنها و تنها
امید دارم که برگردی...
امیدی به وسعت تمام عمرم
سفر خوش..
امیر پورکیان | تابستان 1399
