نیستم موسای عمران و ندارم من عصا چون اژدها
لیک میدانم اگر بشکافم آن نیل عظیم
باز هم گوساله ای را می‌پرستد آن رفیق نیمه راه
نیک بشنو این سخن از من تو ای رهپوی حق
سامری مامور حق است تا شناسی راه از بیراه را
سامری گوساله ای را گر به جای حق نشاند
سستی ایمان یاران شرط بود
حق ز باطل را دهی تشخیص
سودی نبودت
حق ز حق را گر شناسی
باز یابی راه را
امیر پورکیان | تابستان 1399
